Ruimte voor Rituelen

Ruim 20 jaar geleden, toen ik actief was in de humanistische uitvaartbegeleiding, kwam mij een folder onder ogen die meteen mijn belangstelling wekte. Er zou een lezing in Zeist gegeven worden over ‘opbaren met graszoden’. Er stond een naam, Tineke Jansen *, en een telefoonnummer. 
Ik belde op om me aan te melden.

Een jaar of vijf geleden hoorde ik de term voor het eerst: Ho’ oponopono.
Het is een oude Hawaiiaanse manier van verzoening en vergeving, die bestaat uit vier zinnen:

Heb je weleens gehoord van opbaren met graszoden? 
Het is een vredige, ecologische en energetisch schone manier van koelen waarbij de ziel van de overledenen geholpen wordt rustig het lichaam te verlaten. 

Sommigen van jullie spreek ik, de meeste echter niet, dus ik heb geen idee hoe jullie in deze tijd omgaan met wat er op ons pad komt.
Het is inmiddels een jaar geleden dat Lees verder →

In het stadhuis was het mijn beurt om een paar eenvoudige huwelijken te sluiten. We doen dit bij toerbeurt en zien de echtparen van te voren niet; daarom heet het eenvoudig: Lees verder →

Afgelopen dinsdagavond was de laatste Rode tent in deze maandelijkse vorm, samen met Caroline de Boer. We hebben teruggeblikt op de afgelopen jaren, waarbij ik heb verteld over het ontstaan en de veranderingen. We hebben de vele vrouwen die zich hebben kunnen Lees verder →

De afgelopen twee weken heb ik een bijzonder cursus gevolgd met als titel:
Wat is de verbinding tussen de ontwikkeling van de aarde en de mens?
Twee weken kunstzinnige ontwikkeling geleid door Lees verder →

Nu ik een workshop over je voorbereiden op sterven en de dood aan het voorbereiden ben, lees ik van alles, en in boeken over het Boeddhisme (voor zover je nog over Het Boeddhisme kan en mag spreken)  staat een mooie oefening die ik met je wil delen: Tonglen. Lees verder →

Joan Halifax is een Zen boeddhist met jarenlange ervaring in hospices in de Verenigde Staten. Ze schrijft boeken en geeft lezingen en retraites.
Een van haar boeken draagt de titel: ‘ Als sterven dichtbij komt’, en ditzelfde boek is ook verschenen als:  ‘De laatste woorden van liefde’.
In dit boek beschrijft ze veel eigen ervaringen met stervende mensen en Lees verder →

Toen ik na mijn schouderoperatie weer gitaar kon spelen, was het inmiddels niet meer mogelijk met ‘mijn’ wekelijkse mantra groepen binnen te zingen.
Ik besloot om in de duinen te gaan zingen, op een redelijke beschutte plek.
Het zingen te midden van de elementen geeft Lees verder →