Het eren van onze overleden moeders

Afgelopen dinsdag mocht ik een workshop geven bij Bibliotheek aan de Vliet, in Voorburg, in het kader van het boekenweekthema over moeders.
De titel was ‘het eren van je overleden moeder’.  En dat hebben we gedaan die middag.
We deelden over haar, schreven over haar, zongen over haar, liepen een labyrint op doek speciaal in relatie tot haar, kregen inzichten, er kwamen herinneringen boven, en we sloten af bij een vuurtje buiten waar we onze intenties/wensen/afscheidswoorden aan schonken die met de rook mee werden genomen het universum in.
Bij de afsluitende ronde binnen bedankten we onze moeder voor wat we van haar ontvangen hadden. Een ontroerende ronde, waarbij ik zelf meedeed. Mijn woorden die ter plekke opkwamen, waren: “Ik dank je voor je liefde voor de zee, voor je appelkoek (haar recept maak ik heel vaak) en voor een zorgzame broer.”

Deze middag luisterden we ook naar gedichten over moeders.
En daar deel ik er een paar van:

MOEDER
Zijzelf was als de zee, maar zonder stormen.
Even blootshoofds en met een brede voet.
Rijzend en dalend op haar vloed,
als kleine vogels op haar schoot gezeten,
konden wij lange tijd haarzelf vergeten,
rustend en rondziend en behoed.
Haar stem was donker en wat hees
als schoven schelpjes langs elkander,
haar hand was warm en stroef als zand.
En altijd droeg zij om haar bruine hals
dezelfde ketting met een ronde maansteen,
waar in een neevlig blauw een kleine gele maansteen scheen.
Voorgoed doordrongen door haar kalm geruis
waren wij steeds op reis en altijd thuis.
Vasalis

wonder
de vrouw
waarin ik woonde
liet me los
zei mijn naam

het doorknippen
van onze navelstreng
als startsein voor de jojo
van vasthouden en loslaten

niet het kind
de moeder is het wonder
zij die altijd blijft
ook als ze weg is
Monica Boschman

We sloten af met dit gedicht over Demeter, Hetty ten Holt was zelf deelneemster, dat was bijzonder:

Ode aan Demeter
dankjewel  voor het leven
dankjewel  voor de liefde
dankjewel  voor het vasthouden
dankjewel  voor het loslaten

dankjewel  voor je bedding
de ruimte om  mezelf te worden
je voorbeelden van hoe het moet
en van hoe niet

dankjewel voor je strijd
en je verdriet     voor je eigenzinnigheid
voor je zorgen  je vertrouwen    je pijn en je angst
ik ben dankzij jou
Hetty ten Holt

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.