Women Wage Peace

Ruim twee jaar geleden hoorden we van een organisatie in Israël waarin Joodse en Palestijnse vrouwen zich hebben verenigd en vredesactiviteiten organiseren, vaak bij de grensgebieden maar ook in Jeruzalem.
De organisatie Women’s Wage Peace (WWP) pleit voor het bekomen van een eerbaar, bilateraal, aanvaardbaar, diplomatiek vredesakkoord tussen Israël en Palestijnse gebieden, met betrokkenheid van vrouwen in alle fases van onderhandeling, besluitvorming en peace-building.

Eén van de grootste initiatieven van WWP was de March of Hope in oktober 2016. Deze vertrok vanuit het noorden van Israël, bij de grens met Libanon, en kwam twee weken later aan in Kasser Alyahood, een heilige plek in de woestijn bij Jericho. Op deze plek zijn zowel Israëliërs als Palestijnen welkom, hetgeen uitzonderlijk is in Israël. 5000 Palestijne en Israëlische vrouwen en mannen kwamen hier samen om elkaar te omarmen, te zingen en te dansen. Het was een enorm succes.
De clip hierover en het beroemde lied ‘Prayer of the mothers’ ging de wereld over.
Kijk en laat je raken, bij 1.48 zie je een toen 93-jarige vrouw meelopen die dit jaar weer meeliep: https://www.youtube.com/watch?v=YyFM-pWdqrY

Een jaar geleden hoorden wij, drie vriendinnen, deze uitnodiging: de dochters van Sarah en de dochters van Hagar komen samen, en de dochters van Maria zijn welkom. Praktisch gezien bleek het niet meer mogelijk op zo’n korte termijn te gaan, maar het zaadje was gelegd en groeide uit tot een reisplan, dat dit jaar op 10 september realiteit werd. We reisden af naar Israël, ieder met onze eigen wensen die we bij elkaar hadden gelegd om een mooi reisplan te maken. Onze gemeenschappelijke wens was aan te sluiten bij de vredesloop op 20 september, een internationale dag voor de vrede.
Bij de Jaffa Gate verzamelden we, waar we kennismaakten met verschillende vrouwen van de organisatie en met vrouwen die zich verbonden voelden met dit initiatief. Het viel me op dat er veel ontwikkelde vrouwen bij waren die zich niet snel laten afschepen. “We don’t have the privilege to give up’, zei één van de initiatiefneemsters. Er is teveel geweld geweest en ze gaan net zolang door tot er een akkoord is bereikt.
Op het verzamelplein werd iedereen welkom geheten, werd er gezongen en was er een drumcirkel om de sfeer er goed in te krijgen. Toen startte de loop naar het Independance Parc, met 4,5 duizend vrouwen en mannen. Regelmatig draaide ik me even om zodat ik alles goed in me op kon nemen. Veel borden waren te zien onderweg met de tekst:
religious and secular women demand a political agreement“.
Wegen waren afgezet, uit het hele land waren bussen met vooral vrouwen gekomen. Onderweg sloten er mensen aan toen ze hoorden waar het over ging. De Palestijnse vrouwen waren ver in de minderheid -zij hebben meer drempels te nemen en moeten toestemming krijgen om Jeruzalem in te mogen-  maar in de organisatie was het wel gelijk verdeeld.
Op het plein werd op het podium steeds in het Hebreeuws en in het Arabisch gesproken, èn gezongen. Er klonken persoonlijke verhalen van Joodse èn Palestijnse vrouwen, er waren muzikale optredens, en met name Jael Deckelbaum, een bekende Israëlische zangeres, hield de energie erin.
Tot slot zongen we een drie-stemmig ‘We shall overcome’ in drie talen.
Het was geweldig om erbij te zijn en het stemt hoopvol dat de organisatie groeit en ook jonge mensen zich hiermee verbinden.

Dit is een Nederlands artikel van maart 2018 waaruit ik informatie heb gehaald:
https://www.mo.be/interview/women-wage-peace-wij-stoppen-niet-tot-een-vredesakkoord-bereikt

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.